Σκέψη πρώτη:
Με δεδομένο οτι ο Τζίγγερ δεν πουλάει, τι μπορεί να γίνει για να μπει κάποιος δυναμικά στα ποδοσφαιρικά πράγματα;
Μα φυσικά να αγοράσει μιά μικρότερη ΠΑΕ!
Το σχέδιο αυτό έχει ένα μόνο προβληματάκι:
ΠΑΕ που να κόβει περισσότερα από 150 εισιτήρια σε κάθε ματς δεν υπάρχει προς εξαγορά...
Σκέψη δεύτερη:
Άρα πρέπει να αντληθεί οπαδικό δυναμικό από μιά άλλη ΠΑΕ που για διάφορους λόγους είναι σε ρήξη με μερίδα των οπαδών της.
Πώς θα γίνει όμως κάτι τέτοιο, όταν είναι γνωστό οτι ο οπαδός αλλάζει τα πάντα στη ζωή του (θρησκεία, υποηκοότητα, γυναίκα, κόμμα), αλλά ομάδα ποτέ.
Απλούστατο!
Δίνοντας στους οπαδούς την εικόνα οτι το όλο εγχείρημα είναι μέρος της Πορείας για την Απαλλαγή από τον Δυνάστη-Σφετεριστή της Μεγάλης Ιδέας.
Σκέψη τρίτη:
Χρειάζεται ένα σλόγκαν...
Έτοιμο: "Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω!"
Τώρα όμως χρειάζεται και ένα... ΠΟΤΑΜΙ!
Δεν υπάρχουν και πολλά διαθέσιμα στην Αθήνα... Ένα μόνο (υπήρχε): Ο Ιλισός!
Άρα τώρα έχουμε και ποτάμι, και ΟΜΑΔΑ: Τον Ηλυσιακό (και ας πάει να πνιγεί μέσα του όποιος βάζει πάνω από την ουσία... την ορθογραφία...)
Έτσι λοιπόν, ο κύβος ερρίφθη.
Εξαγοράζεται ο Ηλυσιακός, δηλώνεται σαν προσωρινή έδρα της νέας ομάδας το γήπεδο της Λεωφόρου (αφού ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να επιστρέψει στο ΟΑΚΑ) και σαν προπονητήριο το Δημοτικό γήπεδο Ζωγράφου...
Φυσικά, αλλάζει και το όνομα σε ATHENS UNITED και έτσι εκπληρώνεται και η αρχική διακήρυξη που έλεγε: "θα γίνουμε σαν την Μanchester United"...
