Άμπαλοι, κάτω τα χέρια από τον Εκι!

Το οτι ο Παναθηναϊκός δυστυχώς διοικείται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία επαφή με την ποδοσφαιρική λογική, το έχουμε πει αμέτρητες φορές - συν μία δεν χαλάει κανέναν.

Αλλά με την περίπτωση του Εκι Γκονζάλες, η κατάσταση αρχίζει πλέον να γίνεται αφόρητη.
Τόσο, που πλέον πρέπει να αρχήσουμε να λέμε τα αυτονόητα:
Ο κόσμος πάει στο γήπεδο όχι για να χειροκροτάει, αλλά για να δει μπάλα και να θαυμάσει τους παίκτες που γουστάρει.
Δεν πάει για να δει πειθαρχημένα αναλώσιμα ανθρωπάκια. Πάει να δει ποδοσφαιριστές- με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Εγώ για παράδειγμα στο γήπεδο πάω για να δω τον Εκι, τον Νίνη, τον Σάλπι, τον Ιβανσιτς. Αν στην θέση τους υπήρχαν μόνο Βίντρες, Τζιώληδες και Παπς να είναι σίγουροι οτι απλώς θα μάθαινα τα αποτελέσματα από την TV και στο γήπεδο δεν θα πάταγα, απλούστατα γιατί δεν θα είχα να δω τίποτα παραπάνω πέρα από το τελικό σκορ.

Άρα λοιπόν είναι ευθύνη της τεχνικής διοίκησης αυτοί οι "παίκτες - μαγνήτες" να παίζουν όσο πιό πολύ γίνεται.
Και είναι ευθύνη της τεχνικής διοίκησης να βρεί ένα προπονητή που να καταλαβαίνει τα βασικά, όπως είναι ευθύνη της Διοίκησης να τοποθετήσει μιά τεχνική διοίκηση που να αντιλαμβάνεται τα στοιχειώδη.
Και το στοιχειώδες είναι αυτό: Να σέβονται τους φιλάθλους που πληρώνουν εισιτήρια διαρκείας στην αρχή της χρονιάς σαν κορόϊδα, χωρίς να λογαριάζουν την ποδοσφαιρική καθυστέρηση των διοικούντων.



Όσον αφορά την πειθαρχία, αυτή δεν μπορεί να θεωρείται επίτευγμα όταν στο βωμό της θυσιάζονται οι παιχταράδες της ομάδας.
Η πειθαρχία έχει σκοπό να μπορέσουν να παίξουν οι καλύτεροι παίκτες και όχι μόνο οι λιγδιάρηδες υποτακτικοί τσουρουκάδες με τις κορδελίτσες.
Αν ηταν έτσι, τότε να την βράσω την πειθαρχία σας!

Προτιμώ τον Εκι,
κι αν χώνει και καμιά σφαλιάρα...
ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!